کاسنی گیاهی است از خانواده گل مینا (Asterales) و از رده کاسنی‌ها (Cichorium) که اکثر ما نام آن را شنیده‌ایم یا عرق کاسنی را مصرف کرده‌ایم از این گیاه دو گونه کِشتی و چهار تا شش گونه وحشی موجود است. کاسنی به دلیل خواص دارویی و مصارف دارویی آن کشت می‌شود، قسمت‌های دارویی و مصرفی کاسنی برگ‌ها، گل‌ها، ریشه‌ها است. نوع وحشی آن تا یک متر و نوع پرورش یافته آن تا دو متر هم رشد می‌کند. کاسنی انواع مختلفی دارد سه نوع آن معروف است: ۱- کاسنی بری که به tansy شهرت دارد در ایران نمی‌روید، ۲- کاسنی زرد که به گل قاصدک شهرت دارد و در طب قدیم ایران به نام ترخشقون نام برده‌اند در بیشتر نواحی ایران پراکندگی دارد و ۳- کاسنی معمولی. کاسنی معمولی، یک گیاه دارویی پایا با گل‌های آبی یا ارغوانی است. برگ‌های آبی کوچک آن به قطر کمتر از ۵ سانتی‌متر اوایل تابستان ظاهر می‌شود و تا پاییز ادامه دارد. از مشخصات آن این است که گل‌هایش در مقابل تابش نور خورشید حالت شکفته و بازشده به خود می‌گیرند درحالی‌که هنگام غروب آفتاب یا موقع شب یا در هوای مه‌آلود و یا بارانی گل‌های واقع در سطح جام به هم نزدیک می‌گردند و آن را به‌صورت نشکفته جلوه می‌دهند. کاسنی گیاهی است که در نواحی مختلف به‌صورت یک‌ساله و دوساله یا چندساله رشد می‌کند و در نقاط مختلف به‌صورت خودرو درمی‌آید. این گیاه در اصل بومی جهان قدیم است و بعداً در قاره آمریکا نیز به‌صورت گیاه خودروی کنار جاده‌ای درآمده‌است. منشأ اصلی این گیاه اروپای مرکزی، مناطق غربی و مرکزی آسیا و شمال آفریقا است و پراکندگی وسیعی در نواحی مختلف ایران به‌خصوص شهرستان اقلید، آذربایجان و مناطق کوهستانی خراسان دارد. به آب‌وهوای خنک، آفتابی یا کمی سایه نیاز دارد و گرمای شدید تابستان را تحمل نمی‌کند. منابع: مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا، «Chicory»، ویکی‌پدیای انگلیسی، دانشنامه آزاد، کاسنی داروی رماتیسم پایگاه گیاهان داروئی ایران (گیاه یاب)

این گیاه بوته ای و همیشه سبز متعلق به تیره اسفناجیان است که تا ارتفاع ۶۰ تا ۱۰۰ سانتی متر رشد می کند و به صورت خودرو در حاشیه کویر میقان می روید . کافوری به خشکی، خاک شور و سرما و یخبندان مقاوم است و نیاز به آفتاب کامل دارد. * تحقیقات نشان می دهد که شوری باعث کاهش اندام‌های هوایی گردیده و جذب آهن را کاهش می‌دهد، اما گیاه برای مقابله با شوری از جذب املاح و گسترش سیستم ریشه‌ای استفاده می‌نماید. ترکیبات شیمیایی اسانس گیاه کافوری: عمده ترین ترکیبات اسانس این گیاه در هر سه مرحله رشد رویشی، گلدهی و بذردهی به ترتیب alpha -Pinene (۷۳/۱۶ درصد، ۹۰/۲۰ درصد و ۳۶/۲۰ درصد)، Citronellyl pentanoate (۹۴/۱۶ درصد،۴۳/۱۷ درصد و ۸۶/۱۶درصد) و endo-۱-Bourbonanol (۷۵/۸ درصد، ۲۸/۸ درصد و۰۱/۱۰ درصد) هستند. مرحله گلدهی به عنوان بهترین مرحله برداشت جهت حصول حداکثر بازده اسانس پیشنهاد می گردد و همچنین گیاه کافوری به عنوان یکی از منابع جهت استخراج ترکیب alpha-Pinene استفاده می شود. اندام مورد استفاده: سر شاخه مصرف دارویی: خلط آور ضد آسم قاعده آور محرک محرک تعریق مدر، ادرارآور نقاط رشد و پراکنش: از رويشگاه های طبيعی آن درایران می توان استان مرکزی ،همدان ،شهر كرد، کردستان (شهرستان قروه)، اراک و در شمال و شمال غرب (گلستان، مازندران، آذربايجان، سمنان، زنجان، و تهران) را نام برد. منابع: سایت شبکه گیاهی ایران (http://www.netplant.ir) مقاله گیاه دارویی کافوری که در قسمت اطلاعات فنی - منابع علمی می توانید مقاله کامل را مطالعه بفرمایید. سایت https://research.uok.ac.ir/ سایت سامانه مدیریت نشریات علمی (www.iaujournals.ir)

گیاهی دارویی از تیره نعنائیان و هم خانواده گیاه آویشن است. نامهای دیگر این گیاه، کاکوتو، پونه کوهی، علف کبک، اشتویا، پلنگ مشک، کهلیک اوتی و برخی نام‌های دیگر است. عطر این گیاه دارویی پرخاصیت بسیار نزدیک به گیاه آویشن و کمی هم شبیه به گیاه پونه است. قسمتهای هوایی گیاه شامل برگ و گل آن استفاده دارویی فراوان در طب سنتی و صنعت داروسازی دارد. آنخ نام دیگر کاکوتی است که در بین مردم خراسان شمالی رایج می باشد. این گیاه در خراسان شمالی به وفور در فصل بهار یافت می شود . گاهاً به دلیل عطری بودن آن به عنوان اسانس به شکرپنیر بجنورد اضافه می شود. مشخصات ظاهری و گیاه شناسی کاکوتی کاکوتی گیاهی چند ساله با بوته های پر پشت (پر ساقه)، پایا، اغلب به صورت بوته‌های انبوه و به رنگ سبز یا سبز مایل به خاکستری است که ارتفاع آن بین ۱۰ تا ۵۰ سانتیمتر میباشد. این گیاه دارای ساقه های متعدد اما تکی است که معمولا از ناحیه قاعده گیاه منشعب شده‌اند . بعضی ساقه ها کوتاه و برخی بلندتر هستند. ساقه های گیاه کاکوتی در قاعده سخت و کم وبیش چوبی، پوشیده از برگ، ساده به صورت ساقه‌های گلدار ایستاده یا خیزان، گاهی خزنده و در انتهای گل آذین است. برگهای کاکوتی معطر است. سر نیزه‌ای یا خطی متمایل به سر نیزه‌ای که در قاعده باریک میشود و اکثرا دارای دمبرگی کوتاه و در بخش‌های بالا دارای موهای لطیف است. گل‌های این گیاه به رنگ سفید یا صورتی یا ارغوانی، بدون دمگل، مجتمع، گل آذین، کپه ای و متراکم است که در انتهای آن کروی یا تخم مرغی، پهن و دراز است. منبع: سایت ویکی پدیا

خصوصیات گياه شناسي: کاکوتی کوهی با نامهای دیگر مشک طرامشک، ازبوه و آنخ از خانواده نعناعیان می باشد که گياهیست پايا از نظر فرم زيستي همي کريپتوفيت؛ غالباً به صورت بوته هايي پرساقه،سبز يا سبز مايل به خاکستري، به ارتفاع ۱۰-۵سانتي متر، ساقه متعدد در قاعده سخت و کم و بيش چوبي، پوشيده از برگ، ساده،ساقه هاي گل دار ايستاده يا خيزان، گاهي خزنده، منتهي به گل آذين، برگ بيضوي ، مدور،سرنيزه اي، تخم مرغي يا مستطيلي ، بدون کرک يا کرک دار، پوشيده از کرک هاي مختلف با برگ هاي بخش گل دار همانند بقيه اما کوچکتر، گل آذين کپه اي شکل، متراکم انتهايي يا کروي يا تخم مرغي – مستطيلي، کاسه گل استوانه اي باريک، پوشيده از کرک هاي برهم خوابيده، با دندانه هاي کوتاه خطي- سرنيزه اي با رأس به هم آمده، جام گل سفيد يا صورتي يا ارغواني ، لوله جام خارج شده از کاسه گل. دوره رويشي اين گونه تا ارديبهشت ماه، گل دهي در خرداد ماه و بذردهي آن نيز از اواخر تيرماه تا اوايل مردادماه مي باشد. قسمت مورد استفاده: اندام هاي هوايي، برگ، گل خواص درماني: - افراد محلي از دم کرده آن جهت تقويت معده استفاده مي کنند. - کاکوتی کوهی به عنوان یک گیاه قاعده آور شناخته می شود و می تواند به درمان قاعدگی نامنظم کمک کند. - گیاه کاکوتی کوهی به دلیل خواص ضد التهابی و ضد درد، می تواند به درمان روماتیسم و سیاتیک کمک کند. - هرچند برگ های كاكوتی را به منظور استفاده در ماست یا دوغ خشك كرده و در هر فصلی استفاده می كنند، اما بذر كاكوتی نیز به عنوان دارو مورد استفاده قرار می گیرد. - برگ های كاكوتی سیــنه را ملایم كرده و اسهال را بند می آورد. دستگاه تنفسی را ضدعفونی می كند. همچنین خاصیت بادشكنی داشته و می توان در موارد نفخ معده جوشانده آن را مصرف كرد. فرآورده های کاکوتی کوهی: - روغن کاکوتی یکی از بهترین روش ها برای پاک سازی پوست از آلودگی هاست که به روشن تر و سفید تر شدن پوست صورت کمک می کند.روغن کاکوتی دارای خواص ضد باکتریایی است و چون بوی تندی دارد، می توان از آن به عنوان یکی دئودورانت طبیعی استفاده کرد. عرق کاکوتی خواص ضد عفونی کننده دارد و یکی از بهترین نوشیدنی ها برای درمان معده درد، نفخ شکم و سلامت دستگاه گوارش می باشد. - دمنوش کاکوتی، تب مالت را درمان می کند.برای درمان خون دماغ شدن در کودکان و بزرگسالان مفید می باشد؛ اگر خون دماغ شدید یک پنبه را به دمنوش کاکوتی آغشته کرده و در بینی خود بگذارید. همچنین دمنوش کاکوتی باعث تقویت قلب شده و خطر ابتلا به بیماری های قلبی و سکته قلبی را کاهش می دهد. پراکنش جغرافيايي: این گیاه در اکثر نقاط کوهستانی ایران قابل رویش می باشد و در استان کرمانشاه در سنقر، کرند غرب، اسلام آباد غرب، ورمنجه و کوه شاهو می توان کاکوتی کوهی را یافت. در استان قم نیز در وشنوه – دره الوند ۲۲۰۰متر، کرمجگان:۲۲۰۰متر، يوردومسون۲۰۰۰متر، وسف۲۱۰۰متر، کوه گلستان۱۶۰۰متر، اورگز –کوه حليل۱۹۸۰متر، کاسوا۲۰۰۰متر، نويس۱۷۲۵متر، کهندان۲۴۲۵متر، پلنگ دره ۱۹۰۰متر می روید. همچنین در ارتفاعات شهرستان بجنورد و جاجرم واقع درخراسان شمالی می توان آن را یافت. بهترين رويشگاه از نظر فراواني: بيشترين فرواني اين گونه در اطراف کوه حيل بافراواني (۳۰%) مي باشد اين گونه هميشه جزو گونه هاي همراه بوده و هيچگاه تشکيل تيپ گياهي نمي دهد. منابع: سایت صدا و سیمای قم (http://qom.irib.ir/article/۴۲۵۵۸۶۳۷) سایت ایسنا (https://www.isna.ir/news/kermanshah-۵۰۱۰/) سایت ساعد نیوز (https://saednews.com/) سایت بیتوته (https://www.beytoote.com/)

کاهوی وحشی نام عامیانه این گیاه در زبان های مختلف است. کاهوی وحشی گیاهی از تیره کاسنی، علفی، یکساله یا دوساله است که به ارتفاع متوسط ۷۰ سانتی متر و در نواحی مساعد به ۱.۵ متر هم می رسد.برگ های آن ظاهر خشن، منقسم به قطعات نسبتا باریک است و رنگ سبز مایل به آبی مات دارد. در ضمن در مقابل تابش نور خورشید، حرکاتی مشخص از خود نشان می دهد. به طوری که در اواسط روز، مانع رسیدن نور شدید خورشید به سطح پھنک می شود. دندانه های کناره برگ ها، هر یک به خار کوچکی ختم می شود. ساقه اش نیز ظاهر خشنی دارد و در قسمت های انتهایی نیز به شاخه های باریک و دراز با ظاهر خمیده منتهی می گردد. کاپیتول های کاهوی وحشی از گل های زبانه ای زرد رنگ تشکیل شده است و در فاصله اواخر خرداد تا پاییز شکفته می شود. میوه آن رنگ خاکستری و کناره های نسبتا تیز دارد و در انتها به تارهای کوتاهی ختم می شود. این کاهو به حالت وحشی در کنار جاده ها، زمین های سنگلاخی، تاکستان ها، گودال ها و غیره می روید و زمین آهکی را بهتر می پسندد. از این گیاه نژادهای پرورش یافته نیز وجود دارد که برگ هایی بدون بریدگی دارند. برگ های جوان آن ها به حالت خام مصرف می شود. محل رویش کاهوی وحشی پراکندگی کاهوی وحشی در اغلب بخش های اروپا، به خصوص منطقه مدیترانه، آسیا و آفریقا است. این گیاه از تیره کاسنی، در مناطق مختلفی از ایران رویش دارد. از جمله نواحی زیر: گرگان: در ۱۰۰ کیلومتری مغرب بجنورد در ارتفاع ۸۰۰ متری. مازندران: دره هراز (گزنک در ارتفاع ۱۷۰۰ متری)، زردمن سیاه بیشه در ارتفاع ۷۰۰ متری. آذربایجان: در۲۰ کیلومتری مشرق ارومیه، مغرب مرند. فارس: دشت ارژن، تل خسروی، جنوب شرقی شیراز، لار، میناب. لرستان: شهبازان، بیشه در ارتفاع ۱۲۰۰ متری، بروجرد و درود در ارتفاعات ۱۵۰۰ متری. کاشان: قمصر. کرمانشاه: طاق بستان. مشرق ایران: سیستان و خراسان. سمنان: دامغان. نواحی مختلف البرز، کندوان در ارتفاعات ۲۸۰۰ متری. اطراف تهران، راه تهران به قزوین، قزوین، همدان و زنجان. منابع: سایت آیدانا

نامهای دیگر: کَوَر، علف مار، لَگَجی، لَگجین خصوصیات گیاهشناسی: گیاه کبر گیاهی بوته‌ای تک پایه و چند ساله است که متعلق به راسته میخک سانان است. علف مار جز گیاهانی است که در اوایل تیر تا اواخر شهریور، درست زمانی که دمای هوا بالا و رطوبت خاک در کمترین حد خود است گل می‌دهد و دوره رشد زایشی آن تکمیل می‌شود. غنچه‎ های باز نشده گیاه از اردیبهشت ماه به بعد و میوه‌ها در مرداد و شهریور به صورت دستی برداشت می‌شوند. بهترین زمان برای برداشت غنچه‌ها در روزهای خشک، صبح هنگام و قبل از تبدیل به گل است. کبر گیاهیست خوابیده بر روی زمین، با شاخه های به طول بین ۳۰ تا ۱۲۰ سانتی متر و گاهی بیشتر، پوشیده از کرک های زود افت، برگ ها به اشکال و اندازه های بسیار متنوع و دمبرگ دار هستند. گل ها منفرد و پوشیده از کرک، دمگل به طول حدود ۳۰ میلی متر، کاسبرگ ها کم و بیش هم اندازه، گلبرگ ها سفید یا صورتی یا قرمز رنگ، نابرابر، واژ تخم مرغی پهن و مورب، پرچم ها به تعداد زیاد، قرمز-ارغوانی رنگ، راست و از گلبرگ ها بلندتر می باشند. میوه کپسول واژ تخم مرغی شکوفا، سبز رنگ، در زمان شکوفایی گوشت درونی میوه قرمز رنگ، با دانه های متعدد کروی شکل و صاف. شکل و مزه میوه آن شبیه هندوانه ولی به اندازه فندق و در برخی موارد بزرگتر است. اندامهای مورد استفاده: ریشه، برگ، ساقه، میوه و بذر ترکیبات شیمیایی: استفاده دارویی از این گیاه به دلیل غنی بودن ریشه‌ها و جوانه‌های مولدگل و میوه‌ها از ترکیبات دارویی مانند فلاونوئیدها، ساپونین‌ها، پکتین‌ها، اسانس‌ها و به ویژه گلیکوزیدها و گلیکوزینولات‌ها است. همچنین ترکیبات زیست فعال زیادی شامل آلکالوئیدها، گلیکوزیدها، اسپریمدین، روتین، کامفرول، استیگما استرول، کامپیسترول، توکوفرول، فالونوئیدها، ترپنوئیدها و طیف وسیعی از موادمعدنی و عناصر ریز مغذی در گیاه کبر وجود دارد. همچنین حاوی مقدار زیادی آنتی اکسیدان بیوفلاونوئید روتین است. خواص دارویی و درمانی: گیاه کبر برای اهداف مختلفی کشت می‌شود و از بخش‌های مختلف برای اهداف دارویی، غذا، و لوازم آرایشی و بهداشتی استفاده می‌شود. - در گذشته در درمان بسیاری از امراض، به خصوص امراض کبد و طحال بهره می‌برده‌اند. - در زمان‌های قدیم ریشه‌های گیاه کبر توسط مصر باستان و اعراب برای درمان بیماری‌های کلیوی، کبد و مشکلات معده‌ای، نیش عقرب استفاده شده است. - برگ‌ها توسط اعراب برای بیماری‌های پوستی و درمان گوش درد و شکوفه‌های آن برای درمان بیماری‌های طحال و فلجی در روم باستان استفاده می‌شد. - در مراکش میوه کبر برای درمان دیابت و در الجزایر به عنوان ضد التهاب و برای درمان سردرد و معده درد استفاده شده است . - پوست ریشه گیاه به عنوان ماده مقوی، مدر و قابض کاربرد سنتی دارد و همچنین، در درمان بسیاری از بیماری‌ها مانند بیماری‌های پوستی، کلیه، کبد، طحال، کم خونی، اعصاب، نقرس، دیابت و روماتیسم استفاده می‌شود. - اثرات دارویی شامل خواص ضد میکروبیو ضد قارچی قوی، ضدانگلی، ضددیابت، ضد التهاب، آنتی اکسیدانی و اثرات زیاد دیگری نیز از آن استخراج شده است. - مصرف پوست ریشه این گیاه در مواردی که خون قاعدگی در زنان قطع می گردد، کاربرد دارد. نقاط رشد و پراکنش: این گونه گیاهی به طور وسیعی در حاشیه جاده ها و مزارع و همچنین مناطق متروکه و باغ ها رویش دارد. در جهان: اروپا، ایران، قفقاز، سودان، مالزی، ماداگاسکار، افغانستان، هند، پاکستان، عراق، عربستان، شمال آفریقا، استرالیا و جزایر اقیانوس آرام. در ایران: پراکندگی گیاه کبر در ایران گسترده است بطوری که مقاومت این گیاه به خشکی، شوری، گرما و آفتاب شدید سبب شده که این گیاه در سراسر ایران پراکنش داشته باشد. به طور مثال می توان گفت این گونه در بخش‌های شمالی، شمال غرب، مرکز، و شرق کشور پراکنش دارد. دامنه‌های البرز، اردبیل (دشت مغان)، اراک، گلپایگان، کرمانشاه، شیراز، یزد، کرمان، سیستان و بلوچستان، هرمزگان، گرگان، مازندران، گیلان، آذربایجان غربی و شرقی، کردستان، همدان، ایلام، لرستان، اصفهان، فارس، خوزستان، بوشهر، خراسان، تهران و سمنان محل‌های رویش این گیاه است. منابع: سایت اگرونیک (https://agronic.ir/) مجله نورگرام (https://mag.noorgram.ir/)

گیاهی است علفی از خانواده کتان ، بی کرک ، یکساله و به ارتفاع ۳۰ تا ۷۰ سانتیمتر که به منظور استفاده های صنعتی و دارویی پیوسته مورد کشت قرار می گیرد .برگ های آن باریک، دراز ، نوک تیز، به رنگ سبز مات، داراری سه رگبرگ طولی و گلهای آن منظم ، بزرگ ،آبی زیبا و مرکب از قطعات ۵ تایی است. میله ی پرچم های آن در قاعده به هم ارتباط دارد. میوه آن پوشینه، مدور و محتوی یک دانه قهوه ای رنگ در هر خانه است. دانه کتان که تنها قسمت مورد استفاده کتان در داروسازی است، رنگ قهوه ای روشن (در برخی واریته ها سفید) دارد. بدون بو ،شفاف، لغزنده، به طول ۴ تا ۵ میلیمتر و به ضخامت ۵/۱ میلیمتر است. بخش مورد استفاده: دانه مواد موثره: ۳-۱۰%موسیلاژ ۰۵/۰-۱/۰% گلیکوزید های سیانوژنیک شامل لینوستاتین ، نئولینوستاتین و لینامارین ۴۰-۷۰% لینولنیک اسید، ۱۰-۲۵% لینولئیک اسید،۱۳-۳۰% اولئیک اسید پروتئین لیگنان: secoisolariciresinol-diglucoside مشتقات فنیل پروپان ها : linusitamarine موارد مصرف: - درمان یبوست، ورم معده و روده - ضماد برای التهابات موضعی - بهبود علائم پس از یائسگی مانند فلاشینگ و سردرد - نرم کننده ی گلو و بهبود سرفه و برونشیت - دارای اثرات کاهنده ی کلسترول در کبد است. در نتیجه میتواند از بیماری های قلبی عروقی جلوگیری کند - بر اساس مطالعات حیوانی کاهش قند خون نیز به اثبات رسیده است. این اثر مرتبط با فیبر های محلول دانه ی کتان و تاثیرگذاریشان روی ترشح انسولین است. - به علت دارار بودن لینولئیک اسید ،استعمال خارجی آن در رفع بیماری های پوستی و اگزما و خشکی پوست تاثیر دارد. - secoisolariciresinol-diglucoside یک فیتو استروژن است. این ماده در سطوح نرمال استرادیول آنتاگونیست استروژن است در نتیجه سبب جلوگیری از سرطان میشود. اما در مقادیر کم استرادیول مانند شرایط پس از یائسگی مثل یک استروژن ضعیف عمل میکندو علائم پس از یائسگی را بهبود می دهد. پراکنش جغرافیایی در ایران و جهان: منشا جغرافیایی این گیاه به درستی معلوم نیست ولی تصور می رود که در قفقاز بوده است. توسعه فراوان آن امروزه به حدی است که در منطقه وسیعی از نواحی مختلف جنوب اروپا و آسیا یافت میگردد. به علاوه در بسیاری از نقاط مساعد پرورش می یابد. منابع: سایت دانشگاه علوم پزشکی و خدمات بهداشتی درمانی گیلان (https://www.gums.ac.ir/herbalmed/module/News/Shownews/page-۱۷۰۳۱/index.aspx?NewsId=۱۹۶۷۳)

کتان سفید گیاهی چندساله و دیپلوئید (۲۶=x۲=n۲) و یکی از گونه‌های بومی ایران و از خانواده کتان (Linaceace) است که دارای ماده مؤثره پودوفیلوتوکسین می‌باشد. این ماده یک محصول طبیعی مهم دارویی است که به گروه شیمیایی لیگنان‌ها تعلق دارد. تخم کتان یکی از دانه هایی است که مصرف آن فواید بسیار زیادی دارد. تخم کتان حاوی ریزمغذی های زیادی همچون فیبر خوراکی، منگنز، ویتامین B۱ و اسیدچرب ضروری آلفالینولینک اسید که به امگا ۳ معروف است، می باشد. خواص دارویی و درمانی: - جلوگیری از از تنگ شدن دیواره عروق خونی - محافظت از بدن در برابر سرطان پروستات و سرطان روده بزرگ - کاهش کلسترول و قند خون - جلوگیری از از پوکی استخوان و تحلیل رفتن بافت استخوانی - بهبود عملکرد کلیه - کاهش وزن - ضد سرطان -جلوگیری از گر گرفتگی منابع: سایت http://help.hgsmgn۱.ir/ سایت هزار و یک برگ (https://www.۱۰۰۱barg.com/)

کتان مسهلی گیاهی است از تیره کتان، علفی، یک ساله به ارتفاع ۱۵ تا ۳۰ سانتی متر، بی کرک و دارای ساقه باریک کوتاه و منشعب که به تفاوت در نواحی خشک، مرطوب، سایه جنگل ها، دشت ها، کنار رودخانه ها، پای دیوارها و اماکن نظیر آن ها می روید. برگ هایی کوچک، ساده، به وضع متقابل و گل هایی کوچک، سفید رنگ با حالت خمیده یا آویخته دارد. کلیه قسمت های آن به مصارف درمانی مخصوصاً در طب عوام می رسد. ترکیبات شیمیایی کتان مسهلی از گیاه کتان مسهلی نوعی ماده تلخ به نام لينين (Linine) به صورت بلوری های کوچک و ظریف محلول در الكل و اتر به دست آمده است. ضمناً دارای رزین و یک ماده رنگی زرد است. وجود نوعی گلوکزید آمرف نیز در آن ذکر شده است که اثر درمانی گیاه را بدان نسبت می دهند. خواص درمانی کتان مسهلی - مسهل با اثر ملایم و مدر است. به همین جهت سابقاً در موارد آب آوردن و استسقاء از آن استفاده به عمل می آمده است. - برگ تازه و له شده گیاه کتان مسهلی به مقدار ۴ تا ۸ گرم به عنوان مسهل و برگ خشک آن به صورت گرد به مقدار ۴ گرم پس از وارد کردن در ۱۲۰ گرم آب جوش و خنک شدن، در گذشته مصرف می شده است. دم کرده ۱۵ در هزار آن نیز سابقاً در مصارف داخلی به کار می رفته است. محل رشد و پراکنش: گیاه کتان مسهلی در نواحی مختلف البرز، ارتفاعات شمالی لوشان، پلور و اطراف کوه دماوند در ارتفاعات ۲۲۰۰ متری، شهرستانک، کندوان در ارتفاعات ۲۶۰۰ تا ۲۹۰۰ متری، توچال، ارتفاعات، دربند، نواحی خشک بروجرد، لرستان، کوه الوند در ارتفاعات ۲۷۰۰ متری، بختیاری. همدان در ۳۳۰۰ متری. گیلان: ایسپیلی. تهران: پس قلعه ۱۵۰۰ – ۲۰۰۰ متری، قزوین رشد می کند. منابع: سایت آیدانا: (https://aydana.com/linum-catharticum/)