نامهای دیگر: غبیده بادام، چوب دانه، زیتون روسی خصوصیات گیاهشناسی: سنجد به شکل درختچه و یا درختی کوچک خزان پذیر و یا همیشه سبز به ارتفاع ۵ تا ۷ متر است. خانواده سنجد حدود ۴۵ گونه دارد که دو نمونه از آنان یعنی E.angustifolia و E.multiflora بیشتر از سایرین مورد استفاده قرار می گیرند. ساقه ها، جوانه ها و برگ های درخت غبیده بادام به رنگ خاکستری است. برگها کاملاً کشیده و بدون دندانه هستند. قسمت زیرین برگ خاکستری است در صورتی که سطح رویه آن سبز تیره است. گل ها کوچک، زرد رنگ و معطر هستند. شاخه ها اغلب خاردار بوده و گاهی به علت تعدد تنه، گیاه به صورت در ختچه ظاهر می شود. سنجد گیاهی است که به خشکی خاک . وزش باد های شدید مقاوم است. از این در خت برای کنترل باد، حرکت شن های روان و کولاک زمستانه به وفور استفاده می شود. در اغلب خاکها رشد می کند. با کاشت متراکم درختان سنجد به خوبی می توان از آن به عنوان پرچین در اطراف باغها یا یک مانع محکم در برابر عبور و مروراستفاده کرد. خواص دارویی و درمانی : -اثرات ضد التهابی و ضد درد و برای افرادی که دچار نرمی استخوان و پوکی استخوان هستند، بسیار مفید می باشد. - سنجد سرشار از ویتامین C است که سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و برای پیشگیری و درمان سرماخوردگی، آنفلونزا، گلودرد، سرفه و تب مفید است. - سنجد یک دیورتیک طبیعی است که با پاکسازی و سم زدایی کلیه ها به درمان سنگ کلیه کمک می کند. - در درمان تکرر ادرار مفید است. - خواص ضد باکتریایی: عصاره موجود در سنجد با جلوگیری از رشد باکتری ها، آنها را متوقف می سازد. زیرا این عصاره تاثیر آنتی بیوتیکی دارد. - ضد تومور: مصرف سنجد از بروز تومور در بدن پیشگیری می کند. همچنین مصرف سنجد در کنترل دیابت، درمان آرتریت روماتوئید، درمان رتینوپاتی و بیماری های پوست مانند پسوریازیس مفید می باشد. - کبد چرب : خاصیت ضدا التهابی قوی در سنجد، به عنوان یک دیورتیک قوی و طبیعی عمل می کند و با پاکسازی و سم زدایی کبد در درمان بیماری های کبدی از جمله ورم کبد و کبد چرب موثر است. - درمان زخم: عصاره سنجد در داروهای قارچی به یک بهبود دهنده زخم معروف است. عصاره میوه سنجد در بسته شدن سریع محل زخم به خوبی تاثیر می گذارد. - آرامش عضلانی: مطالعات مختلف بر روی موش ها نشان داده است که عصاره سنجد مانند داروی دیازپام عمل می کند و موجب آرامش بدن می شود. - جوان سازی پوست صورت : ویتامین C بسیار و آنتی اکسیدان های موجود در سنجد موجب افزایش کلاژن می شود و در نتیجه به کاهش چین و چروک پوست و جوان سازی آن کمک می کند. - مفید برای پوست و مو: برای تقویت موها و افزایش ضخامت آن، برگ های سنجد را در روغن زیتون بجوشانید به طوری که برگ ها نرم و له شوند و سپس از این روغن برای ماساژ پوست سر استفاده کنید.سنجده پخته شده در روغن زیتون برای رفع درد مفاصل ، رفع خارش پوست و افزایش رشد موها موثر است. - لاغری و کاهش وزن: سنجد فیبر بسیاری دارد به همین دلیل با مصرف آن، اشتها کمتر شده و از پر خوری جلوگیری می نماید. در نتیجه در کاهش وزن و لاغری موثر است. - سلامت قلب و عروق را تأمین می کند. - ضد استرس - رفع تهوع و استفراغ : مکانیسم مهار صفرا در سنجد باعث می شود که معده تقویت شده و از بروز تهوع و استفراغ جلوگیری می کند. افرادی که دچار حالت تهوع صبحگاهی هستند و مزه دهان آنها تلخ است مانند افراد صفراوی با مزاج گرم وخشک، بهتر است پس از بیدار شدن از خواب دو تا سه عدد سنجد مصرف کنند. این خاصیت برای زنان باردار که حالت تهوع دارند بسیار مفید است. سنجد همچنین برای رفع سموم معده و روده بسیار مناسب است. - رفع سکسه : برای برطرف نمودن سکسه ، یک لیوان شیر را به همراه ۵۰ عدد سنجد میل کنید. - درمان اسهال: میوه سنجد قابض و بر طرف کننده اسهال است. برای درمان اسهال کودکان می توان از جوشانده برگ سنجد استفاده کرد که تاثیر بسیاری دارد و جایگزین داروهای شیمیایی برای درمان اسهال کودکان می باشد .اما مصرف بیش از اندازه سنجد موجب یبوست می شود. سنجد سموم موجود در معده و روده را از بین می برد. - خواص سنجد برای زنان : در طب سنتی مصرف دمنوش تهیه شده از سنجد یا جوشانده سنجد را در درمان برخی از اختلال های جنسی به ویژه در زنان موثر می دانند . تاثیر سنجد در درمان اختلال جنسی زنان و حتی اضطراب آنهاهنگام رابطه زناشویی به اندازه ای است که تحقیقات بسیاری در مورد تاثیر گل و گیاه و میوه سنجد انجام شده است و از آن در تهیه کپسول هایی به صورت صنعتی برای عرضه به مردم در داروخانه ها استفاده می شود. بوئیدن اسانس گل سنجد به بهبود و درمان ناتوانی جنسی در زنان کمک می کند اما تاثیر معکوس در مردان دارد. چرا که باعث کاهش توانایی جنسی در آنها می شود. همچنین خونریزی بیش از اندازه در قاعدگی را می توان با سنجد درمان کرد .خونریزی بیش از اندازه موجب ضعف و کم خونی می شود . پس از ۳ تا ۵ روز از شروع عادت ماهانه، مصرف سنجد را آغاز کنید تا خونریزی و لکه بینی شدید یا طولانی از بین برود. - خواص سنجد در دوران بارداری و شیردهی : کلسیم زیاد سنجد برای توسعه و رشد استخوان های جنین بسیار مفید است. همچنین خطر ابتلا به پوکی استخوان در زنان باردار را کاهش می دهد. علاوه بر آن برای رفع تهوع در دوران بارداری بسیار موثر است .ویتامین c موجود در سنجد موجب تقویت سیتم ایمنی زنان باردار می شود و خطر ابتلا به سرماخوردگی و آنفلونزا در دوران بارداری را کاهش می دهد. فلاونوئید ها و آلکالوئید های موجود در سنجد برای کاهش فشار خون بالا در زنان باردار مفید است. مصرف سنجد در دوران شیردهی موجب باهوش شدن نوزاد می شود. البته مصرف بیش از اندازه سنجد در دوران بارداری مناسب نیست. زیرا با افزایش مقدار کلیسیم بدن، حجم استخوان و غضروف ها کاهش می یابد. نقاط رشد و پراکنش: سنجد درختی است بومی اسیای غربی و اروپا تا هیمالیا پراکنده شده است. در ایران نیز در نواحی استپی کشور به صورت خودرو یافت می شود. منابع: سایت مزرعه کارآفرینی (mazraekarafarini.com/blog) سایت رام گل (www.ramgol.com) سایت نمناک (/namnak.com)

گیاهی علفی، یکساله و از خانواده شمعدانیان می باشد. این گیاه پوشیده از تارهای ستاره ای شکل و به ارتفاع ۱۰ – ۴۰ سانتی متر است. برگ های کلیوی – مدور و منقسم به ۷ لوب با کناره لوب دار دارد. گل های آن به رنگ صورتی روشن و زیباست. این گیاه به صورت خودرو در خاکهای مرطوب شنی، لومی و سنگین رشد می کند. خواص دارویی: - ادرار آور - قابض نقاط رشد و پراکنش: در جهان: در نواحی مختلف آسیا از جمله ایران، شمال افريقا و همچنین در سیبری می روید. در ایران: این گیاه در نواحی شمالی ایران، گرگان، چالوس. گیلان: رودبار، رشت، بندر انزلی. آذربایجان: على بلاغ، حسن بگلو. کرمانشاه: بیستون، کرند، قصر شیرین. همدان، نواحی غربی اصفهان. اراک: رزوند. لرستان: درود. بختیاری. فارس: بین اردکان و کازرون، کوه دشته، بوشهر، کوه کمارج. کرمان. خراسان: کوه نیشابور، اطراف مشهد: دره اخلمد. اطراف تهران و یزد می روید. منابع: دپارتمان پژوهشی گلخانه ملک (malekgreenhouse.ir) شبکه گیاهی ایران (http://www.netplant.ir) سایت آیدانا (https://aydana.com)

مشخصات گیاه شناسی: گیاهی یک ساله یا دوساله از خانواده گل میمون که با بذر تکثیر می یابد. قسمت تحتانی ساقه خزنده است و در قسمت فوقانی انشعابات فراوان دارد. ساقه آن چهارگوش است و در تماس با خاک تولید ریشه نابجا می کند. طول ساقه به بیش از ۲۰ سانتی متر می رسد. برگ ها آرایش متقابل داشته و بدون کرک هستند. شکل پهنک سرنیزه ای وو ساقه آغوش هستند. گل ها سفید رنگ با رگه های آبی که از قاعده دمبرگ ها انشعاب می یابند. در زیر هر گل براکته برگی شکل دیده می شود.میوه گیاه تخم مرغی و کمی مسطح است و حاوی تعداد زیادی بذر می باشد. ترکیبات شیمیایی: در این گیاه موادی چون رینانتین و تانن وجود دارد. خواص دارویی و درمانی: - سیزاب آبی قابض و نیرودهنده است. - خاصیت ادرارآور دارد. - ریشه و برگ های آن مقوی و اشتها آور است. - برای درمان لثه و اسکوربوت کاربرد دارد. - مصرف آن خون را تمیز می کند و برای ناراحتی های پوستی مفید است. - ضماد برگ های آن برای درمان و التیام زخم ها و سوختگی ها و درمان زخم های چرکی اثر بخش است. مناطق رشد و پراکنش: سیزاب آبی در جویبارها اطراف چشمه ها در مناطق کوهپایه ای مانند سنبل و ارتفاعات باقران باغستان درخش و سرخنگ دیده می شود. منابع: سایت بیرسو (http://birso.ir/) دپارتمان پژوهشی گلخانه ملک (https://malekgreenhouse.ir/)

شاه‌تره گل‌ریز نام یک گونه از سرده شاه‌تره است. گياهى يک‌ساله و علفى که توسط بذر تکثير مى‌يابد. ساقه آن نسبتاً کوتاه و کرک‌دار است. برگ‌ها رشته‌اي، متناوب، کم و بيش به رنگ سبز مات و کرک‌دار هستند. گل‌آذين به‌صورت خوشه و گل‌ها به رنگ سفيد متمايل به‌صورتى و نامنظم هستند. ميوه فندقه، مدوّر تا بيضى شکل، به قطر دو ميلى‌متر که محتوى يک دانه است. خواص دارویی و کاربرد: - مصرف آن برای ناراحتی های کبد و طحال مفید بوده و مسهل سودا و صفرا می باشد. خون را تصفیه کرده و اشتها آور است. - برای بیماری های جلدی، تب زیاد، تقویت بن دندان و بیماری های سوداوی بسیار مفید است. - مخلوط با سرکه و عسل برای رفع قی صفراوی و آشفتگی معده بسیار می باشد. عرق شاهتره برای درمان اسهال، التیام جراحت کام دهان و زبان و استحکام لثه بسیار مفید و موثر است. - در بیماری های پوستی و جوش صورت نیز مصرف دارد. محل رشد و پراکنش: اين گياه عمدتاً در نواحيِ مرطوب و در حاشيهٔ نهرهاى آب مشاهده مى‌شود و پراکنش وسيعى در سطح ايران و در استانهای گیلان، گلستان، مازندران، آذربایجان، کرمانشاه، شیراز، کازرون، کرمان، جیرفت، بم، خراسان و اطراف تهران، ورامین، سنندج، اصفهان دارد. منابع: سایت ویستا (vista.ir) سایت بیرسو (birso.ir) وبلاگ مجله جامع کشاورزی و فضای سبز (http://samani۲۰۰۸.blogfa.com)

خصوصیات گیاهشناسی: شاه‌توت، گونه‌ای درخت گل دار متعلّق به خانوادهٔ توت سانان (Moraceae)، و بومی آسیای جنوب غربی می‌باشد. کاشت این درخت در زیستگاه بومی‌اش از پیشینه‌ای چنان طولانی برخوردار است که مشکل می‌توان گسترهٔ طبیعی انواع مختلف آن را به‌طور دقیق مشخّص نمود. در سردهٔ توت‌ها (Morus)، درخت شاه‌توت از همه کوچک‌تر است و بلندی آن گاه ممکن است تا ۳۰ پا (حدود ۹ متر) برسد، و در صورت عدم رسیدگی در سنّ پایین به شکل بوته باقی می‌ماند. این درخت عمری طولانی دارد و می تواند بیش از ۲۰۰ سال عمر کند و بعضاً دیده شده چند صد سال میوه دهد. میوه شاتوت بزرگتر از توت سفید است و رنگ آن قرمز تیره یا ارغوانی و مزه‌اش ترش و شیرین و مطبوع است. شاتوت را می‌توان به صورت خام، پخته یا مربا مصرف کرد. شاه توت میوه ای لذیذ و خوش طعم است که بر درختچه های کوتاه می روید. تنه آن کوتاه و در صورت پیر شدن تاج آن خیلی بزرگ میشود. برگ: برگ ها دارای پهنکی قلبی شکل با بریدگی های غیرمنظم و دندانه دارهستند که ۷ تا ۱۸ سانتی متر طول و ۱۰ سانتی مترعرض دارند و به رنگ سبز تیره هستند. شاخه ها بسیار زیاد و معمولا کوتاهند. گل: گل ها به همراه برگها ظاهر می‌شوند. شاه توت حدود ۱۰ تا ۱۸ روز دیرتر از توت سفید گل می دهد. این تأخیر موجب مقاومت آن به سرمای دیررس بهاره در مقایسه با توت سفید شده است. گل نر کوتاه و کلفت و به رنگ سبز تیره است و گل ماده از گل نر کوتاه‌ تر است .زمان گلدهی معمولاً اردیبهشت ماه است. میوه: میوه شاه توت بزرگ ، آبدار و به رنگ قرمز تیره یا ارغوانی و مزه ترش و شیرین و مطبوع است.میوه شاتوت به طول ۲ تا ۳ سانتی متر و در نواحی گرم تر شیرین تر می شود. مواد مؤثره و ویتامین های موجود در شاه توت: - شاه‌توت از نظر فعالیت آنتی‌اکسیدانی یکی از بهترین خوراکی‌هاست که دارای فیتوکمیکال‌های قوی مانند آنتوسیانین است. آنتوسیانین رنگدانه‌ای است که باعث سیاه رنگ شدن شاتوت می‌شود. - شاتوت‌ها دارای کالری پایینی بوده (در هر ۱۰۰ گرم، ۴۳ کالری) و منبع خوبی از ویتامین C و A (که در رفع خستگی ناشی از فعالیت‌های فکری مفید است) و E و آنتی‌اکسیدان است. - همچنین شاتوت‌ها منبع خوبی از آهن هستند که به ندرت در دیگر گونه‌های توت‌ها پیدا می‌شود. این میوه همچنین سرشار از پتاسیم، منگنز و منیزیم است. پتاسیم بخش مهمی از سلول و مایعات بدن است که میزان ضربان قلب و فشار خون را کنترل می‌کند. - شاتوت دارای مقدار فراوانی ویتامین B کمپلکس از گروه ویتامین‌ها و نیز ویتامین K است. - وجود انواع آنتی‌اکسیدان‌های گوناگون در شاتوت، «درجه ظرفیت جذب رادیکال‌های آزاد» آن را که یک شاخص اندازه‌گیری تأثیر مواد غذایی در پیشگیری از سرطان است، به رقم ۵۳۵۰ در هر صد گرم رسانده‌است. - این نوع توت حاوی مقدار بسیار خوبی از ویتامین B۶، نیاسین، ریبوفلاوین و اسیدفولیک است. این ویتامین‌ها دارای وظایف مشترکی بوده و به بدن در سوخت و ساز کربوهیدرات‌ها، پروتئین‌ها و چربی‌ها کمک می‌کنند. - شاه توت سرشار از گلوکز و ماده قندی است و املاح معدنی و تانن است. خواص دارویی و درمانی: استفاده از جوشانده برگ‌های این میوه برای برطرف کردن حالت تهوع از قدیم معمول بوده و ریشه آن برای درمان اسهال خونی استفاده می‌شده‌است در برگ شاه‌توت ماده ای ضد قند وجود دارد که می‌تواند مرض قند را درمان کرده و قند خون را کاهش دهد. به همین دلیل می‌توان از آن در صورت وجود قند در ادرار و معالجه دیابت استفاده کرد. مناطق رشد و پراکنش در جهان : شمال آسیای صغیر،ارمنستان،جنوب قفقاز و اوکراین، چین ،پاکستان ،افغانستان و ایران می باشد و بعدها در اروپا به خصوص انگلستان ، سوئد و گوتلاند کشت شده است. منابع: سایت ویکی پدیا (https://fa.wikipedia.org/) وبلاگ نهالستان بهمن /آبادی (http://iraniantree.com/)

خصوصیات گیاهشناسی: شبدر سفید یکی از گیاهان خوراکی خودرو و متعلق به خانواده بقولات یا Leguminosae می باشد. شبدر سفید گیاهی پایا، به ارتفاع ۱۰ تا ۴۰ سانتیمتر و تقریبا بدون کرک می باشد، ساقه این گیاه معدد، منشعب، خوابیده و یا در پایین ریشه زا است. برگ این گیاه سه برگچه ای با برگچه های تخم مرغی که در حاشیه دارای دندانه های اره ای و گوشوارک های فلسی و در انتها یکباره باریک شده و بصورت درفشی است. گل شبدر سفید به رنگ سفید مجتمع در گل آذینی تقریبا کپه ای و تخم مرغی شکل، دمگل های محوری بلندتر از برگها و کم و بیش کرکدار، دمگل فرعی برگشته، کاسه بدون کرک، دوبار کوتاهتر از جام و دارای تقسیمات سرنیزه ای می باشد. نیام برجسته، قوز دار، بدون پایک، خطی و با سه تا چهار دانه است. زمان گلدهی: اردیبهشت تامرداد ماه. *شبدر سفید اصولا گیاهی است دائمی ولی در بعضی مناطق از آن به عنوان گیاه علوفه‌ای زمستانه‌ی یکساله استفاده می‌نمایند. یکی از مزایای سهم این نبات امکان کاشت مخلوط آن با بذر چمن‌های معمولی است. در مناطقی که احداث چراگاه‌های مصنوعی متداول می‌باشد و یا در مناطق خشکی مانند ایران که دارای چراگاه های طبیعی و تنگ می‌باشد اغلب این گیاه در بین سایر نباتات چراگاه خودنمایی می‌کند که با میل توسط احشام خورده می‌شود. البته گذشته از مصرف شاخ و برگ آن به عنوان تعلیف، گل‌آذین آن هم خوشخوراکی خاصی برای رمه‌ها دارد ولی گوسفندان زیاد علاقه‌ای به خوردن آن ندارند. این نبات می‌تواند در مواقع بحرانی گرم سال منبع خوبی برای زنبوران عسل باشد و در برنامه‌ی کاشت مخلوط هم این گیاه را می‌توان وارد کرد. مواد مؤثره: این گیاه دارای آنتی روماتیسمی، آنتی کروفیولوژیک، پاک کننده، مواد شوینده و تونیک است. خواص دارویی و درمانی: درمان سرفه، سرماخوردگی، تب بر،ضد سرطان، پسوریازیس،ضد التهاب،ورم مفاصل و نقرس،برونشیت،سیاه سرفه،سرطان پستان و سینوس ها *برگ های شبدر سفید در سالاد، سوپ به عنوان یک سبزی،استفاده می شود،گل و بذر این گیاه خشک و تبدیل به پودر می کنند و در غذاهای پخته شده مصرف می شود،همچنین برگ های خشک شده طعم وانیلی دارد که در پخت کیک ها استفاده می شود. مناطق رشد و پراکنش: این گیاه را می توان در اکثر نقاط مرطوب شمال و غرب کشور یافت و در استان کرمانشاه در ریجاب، سرپل ذهاب، پاوه، روانسر، سنقر و شهرستان کرمانشاه قابل برداشت است. زیستگاه: مراتع و فضاهای سبز، زمینهای زباله، کنار جاده ها، سواحل دریا. منابع: سایت ایسنا (https://www.isna.ir) سایت آی دارو (https://idaroo.net) سایت اگرونیک (https://www.agronic.ir)

خصوصیات گیاهشناسی: شقایق ها، Papaver spp، از خانواده‌ی خشخاش، Papaveraceae، علفی، زیبا و به ارتفاع ۲۵ تا ۹۰ سانتی متر هستند. گیاهانی هستند یکساله، و دارای برگ‌های منفرد دندانه‌دار و معمولا مرکب با بریدگی‌های باریک و فراوان. گل ها دوجنسی کامل دارای نهنج برجسته، منفرد، یا مجتمع با تعداد زیادی پرچم و تخمدان‌های چندبرچه‌ای است. کاسبرگ‌ها به‌هم پیوسته و ریزان هستند، دوام گلبرگ‌ها بسیار کم است؛ غالب آنها مجاری ترشحی شیرابه‌ای دارند. شیرابه آنها ممکن است شیری‌رنگ یا زردرنگ باشد. شقایق، گل هایی به رنگ قرمز زیبا و به صورت منفرد در قسمت انتهایی ساقه دارد. نادرتا ممکن است به رنگ های گلی و بنفش دیده شود. کاسه گل آن پس از باز شدن گلبرگ ها، می ریزد به طوری که گل های شکفته شقایق، عاری از کاسبرگ می باشند. زمان باز شدن گل شقایق، در اواسط بهار است. شقایق ، میوه ای شبیه خشخاش، ولی کوچک تر از آن، به طول ۱ تا ۲ سانتی متر و به عرض ۶ تا ۱۰ میلی متر دارد. گل شقایق عاری از بو می باشد و با آن که ماده قندی نوش، در قاعده گلبرگ های آن به وجود نمی آید اما زنبور عسل برای به دست آوردن دانه گرده فراوان، به سمت گل شقایق هجوم دارد زیرا در داخل گل های ۴ کلبرگی آن، تعداد فراوانی پرچم جای دارند. قسمت مورد استفاده شقایق: گلبرگ های آن مواد مؤثره: گل شقایق دارای الكالوئیدی به نام رادین (rhoeadine) است. این الكالوئيد در کاسبرگ ها و هم چنین در تخمدان گل شقایق به مقدار زیادتر وجود دارد. به علاوه مواد دیگری در گل شقایق نظير اسيدرادیک (ac. rhoeadique)، اسید پاپاوریک (ac. papaveriquo)، دو ماده رنگی، اسید مکونیک، موسیلاژ، صمغ، قند و غیره یافت می شود. رادین Rheadine) Rhocadine)، الكالوئیدی به فرمول C۲۱H۲۱NO۶ و به وزن ملکولی ۳۸۳.۳۹ است و از کپسول های شقایق استخراج گردیده است. اسیدهای رقیق، دم کرده آن را در حرارت به رنگ قرمز در می آورند. در حالی که همین دم کرده در مجاور قلیائیات، رنگ قهوه ای و تحت اثر اسید سولفوریک غلیظ، رنگ سبز حاصل می کند. خواص درمانی شقایق - دیوسکورید، جوشانده کپسول آن را در نوشیدنی، جهت رفع بی خوابی توصیه نموده برای دانه تیره خشخاش اثر ملین ملایم و برای گل های آن، اثر نرم کننده در التهاب و اورام قائل بوده است. - گل شقایق، اثر آرام بخش و نرم کننده، معرق و خلط آور دارد. از مشخصات آن این است که به حالت خشک شده نیز اثرات درمانی خود را دارا می باشد. - گل شقایق در مداوای برونشیت، نزله های ششی، آنژین ها، سرفه های مقاوم، سیاه سرفه و آسم داروی مناسبی شناخته شده است. مصرف آن در تب های دانه ای و به عنوان مسکن در بیماری های سینه و هم چنین به عنوان معرق در ذات الجنب اثرات مفید ظاهر میکند. - گلبرگ شقایق چون از طرفی به خلاف خشخاش، فاقد مرفین است و مضار آن را ندارد از طرفی دیگر دارای بعضی از اثرات درمانی خشخاش ولی به نحو ضعیف تر است، از این جهت قرون قبل آن را جانشین تریاک، در بیماری های اطفال می دانسته اند. - رفع درد گوش و جلوگیری از دیسانتری های ساده موثر می دانسته است. *باید توجه داشت که مصرف مداوم و تدریجی گل شقایق، ایجاد مسمومیت های سبک نیز نموده است ولی با آن که موارد مسمومیت از مصرف آن در کتب مختلف بیان گردیده، توجه به این نکته که گل شقایق عاری از مرفین و الكالوئیدهای سمی است، چنین به نظر می رسد که مسمومیت های حاصل، احتمالا مربوط به گلبرگ گیاهان مشابه دیگری نظیر Papaver dubium بوده است که غالبا به علت عدم دقت، همراه با گل شقایق چیده می شوند و در معرض استفاده قرار می گیرند. اعراب، له شده دانه شقایق را با عسل مخلوط کرده، چند دفعه در روز جهت رفع بی خوابی مصرف می نمایند. مناطق رشد و پراکنش: شقایق ها بیشتر در نواحی معتدل پراکنده‌اند. این گیاه در مزارع، اماکن سایه دار، دشت ها، نواحی کم درخت جنگل ها و دامنه های کم ارتفاع کوهستانی می روید. پراکندگی آن به صورتی است که در غالب نواحی کره زمین یافت می شود. در ایران نیز در گرگان: گنبد قابوس. گیلان: لاهیجان، رودبار، آذربایجان: دشت مرغان، تبریز، بختیاری، خوزستان: بین شوش و دهلوران، بین هفت تپه و اهواز،چهار محال و بختیاری، کرمان: بم در ارتفاعات ۹۰۰ متری می توان این گیاه را یافت. منابع: سایت اَگرونیک (www.agronic.ir ) سایت (https://aydana.com/papaver-rhoeas/)

گياهى چندساله، ايستا، به ارتفاع ۲۵ تا ۵۰ سانتى‌متر که توسط بذر تکثير مى‌يابد. ساقه‌هاى آن قوي، داراى انشعابات نسبتاً کم و پوشيده از کرک‌هاى پنبه‌اي، سفيدرنگ و بدون غده‌ هستند. انشعابات اين گياه بيشتر در انتهاء ساقه‌ها بوده و ظاهرى ديهيم مانند به گياه مى‌دهند. برگ‌ها چرمي، نازک و سرنيزه‌اى شکل هستند و سطح زيرين آنها توسط کرک‌هاى پنبه‌اي، سفيدرنگ و بدون غده پوشيده شده است. حاشيهٔ برگ‌ها کمى برگشته، برگ‌هاى پائين ساقه به طول هشت تا دوازده سانتى‌متر، به عرض سه تا پنج سانتى‌متر و کامل يا داراى بريدگى‌هاى دو قسمتى و کم و بيش داراى دمبرگ هستند. برگ‌هاى مستقر در طول ساقه پنجه‌اي، خاردار و بدون دمبرگ هستند و قاعده‌اى نيمه قلبى دارند. - اندام‌هاى زايشى: گل‌آذين اين گياه گوئى‌شکل بوده و در انتهاء ساقه‌ها و انشعابات موجود در انتهاء ساقه مستقر است. قطر هر گل‌آذين سه تا چهار سانتى‌متر و گل‌هاى آن به رنگ آبى است. موسم گلدهى اين گياه تير و مردادماه است. خواص درمانی و کاربردهای صنعتی: - بر روی برگ ‌ها و ساقه این گیاه حشره ای از راسته قاب ‌بالان به نام خزوکک برای نگهداری تخم‌ ها و نوزاد خود پیله ای می تند به اندازه یک فندق که سفید رنگ است. جنس پیله این حشره که از ترشحات گیاه شکرتیغال ساخته شده قند مخصوصی بنام ترهالوز است. در پزشکی قدیم از آن به عنوان ملین و متعادل کننده دستگاه گوارش استفاده می کردند. - برای درمان سرفه های مزمن ناشی از سرماخوردگی و همچنین برای خواب کودک از شکرتیغال به کرات استفاده می کنند. شکرتیغال که در واقع پیله حشره بر روی گیاه می باشد را در داخل آب گرم با کمی نبات حل نموده و سه مرتبه در روز استفاده می کنند. - بررسی متون اثرات درمانی این گیاه دارویی مؤید آن است که شکرتیغال برای درمان و یا تخفیف بیماری های ریوی به عنوان خلط آور، برطرف کننده سرفه، تحریک دستگاه تنفسی تحتانی، ملین سینه، رفع خشونت سینه، صاف کردن صدا و رفع خشکی گلو، درمان تنگی نفس و آسم استفاده می شود. - درمان های دیگری از قبیل درمان افسردگی، یبوست و چاقی، تب بری، متعادل کننده دستگاه گوارش، تسکین سوزش سر دل نیز برای این گیاه ذکر شده است. - شکرتیغال برای معده و دردهای احشایی مؤثر است. و اثر مثبتی بر حافظه و قدرت یادگیری دارد. شکرتیغال می تواند به عنوان یک ضد سرطان کاربرد داشته باشد. و در طب سنتی به عنوان طعم دهنده به کار می رفته است. در ضمن شکرتیغال از نظر طبیعت طبق نظر حکمای طب سنتی از نظر حرارت و برودت معتدل و رطوبت آن کمی بیشتر و با کمی لزجی می باشد. این ماده از زمان ابوعلی سینا شناخته شده بود و برای سرفه و دستگاه تنفس به عنوان داروی خیلی نافع و مفید تجویز می شده است. * زیاده روی در خوردن آن به هم خوردگی حال و آشفتگی ایجاد می کند. از این نظر باید با شکر و ترنجبین خورده شود. مقدار خوراک آن تا ۲۰۰ گرم می باشد. محل رشد و پراکنش شکرتیغال مشهدی: اين علف هرز بيشتر در اراضى باير، آيش، حاشيهٔ باغ‌ها و مزارع يافت مى‌شود. منابع: سایت ویستا (vista.ir) سایت نارگیل (https://nargil.ir/)

شنگ گیاهی از تیره کاسنی، دو ساله و علفی است. دارای ساقه ای به ارتفاع ۳۰ تا ۸۰ سانتیمتر است که در دشت ها و اماکن نسبتا مرطوب، حاشیه جاده ها، علفزارها، گودال ها و اماکن نظیر آنها می روید. در زمین های رسی نیز ارتفاع آن کم می گردد بطوری که به ۱۵ تا ۶۰ سانتیمتر می رسد. از مشخصات این گیاه آن است که ساقه اش در ناحیه زیر گل ها، کمی متورم است. برگ های آن باریک، نواری شکل، کمی موجدار و در نزدیک ساقه پهن تر از بالای آن است. رنگ برگ ها سبز مایل به کبود است. این گیاه به لحاظ ظاهری شبیه به تره است ولی طعم آن با تره متفاوت و کمی هم ترش مزه است. کاپیتول های آن تنها از گل های زبانه ای زرد رنگ که توسط ۵ تا ۸ براکته محاصره شده اند، تشکیل شده است. معمولا در فاصله ماه های اردیبهشت تا تیر نیز ظاهر می شوند. میوه آن به رنگ خاکستری یا خاکستری مایل به سبز است که در انتهای آن یک دسته تار سفید رنگ مایل به بنفش مشاهده می شود. ریشه آن دوکی شکل و دانه های آن به رنگ قهوه ای و دراز است که از دو طرف نوک تیز و کمی خمیده اند. نوعی از این گیاه که در ایران نمی روید و فقط به عنوان سبزی سالاد خورده می شود، نوع پرورشی آن است و در شمال اروپا در مزارع سبزی کاری کاشته می شود. نوعی دیگری از شنگ، نوع چمنی آن است که برگ‌های آن باریک تر از شنگ است. برگ، ساقه و ریشه گیاه از قسمت های مورد استفاده است. بیشترین خاصیت گیاه در ریشه است که متاسفانه در ایران از برگ و ساقه آن استفاده می شود. پراکندگی این گیاه به صورتی است که اغلب در نواحی مدیترانه، مناطق مرطوب و زمین‌های رُسی اروپا و برخی نواحی آسیای غربی و در ایران بیشتر در استان‌های شمال غربی انتشار دارد. در ضمن به صورت پراکنده در برخی از استان‌های دیگر نیز یافت می‌شود. مغرب ایران: تفرش، اراک، کوه شاهو در کردستان. چمنزارهای مرطوب نواحی شمالی ایران: عمارلو (بین کبوترچاک و زردچین در ارتفاعات ۲۰۰۰ متری)، ایسپیلی ییلاق، نواحی مختلف البرز و افجه – نارون. همچنین در اصفهان و شیراز نیز رویش دارد. از ریشه .Tragopogon porrifolius L که به حالت وحشی در منطقه مدیترانه می روید و در بسیاری نواحی نیز پرورش می یابد، نوعی ماده سقز مانند به دست می آید که در هند و کشورهای دیگر به صورت جویدن مانند سقز، مورد استفاده قرار می گیرد و خاصیت درمانی ندارد و در ایران نیز نمی روید. منابع: سایت آیدانا (aydana.com) سایت راسخون (rasekhoon.net)