سامانه اطلاعات جامع فعالیت‌های
اقتصادی
نامهای دیگر: پنبول، شال کنف، آبسنا، دیوکنف
نام یک گونه از سرده برگ نمدی است که در چین نیز مصارف مختلف دارویی دارد.
خصوصیات گیاهشناسی:
گياهى يک‌ساله، ايستا، ارتفاع آن به‌طور معمول ۱۲۰ تا ۲۲۰ سانتى‌متر (گاهى بيشتر) که توسط بذر تکثير مى‌يابد. ساقهٔ آن راست که در بخش‌هاى بالا منشعب است. در شرايط نامناسبِ محيطى ساقه‌ها رشد زيادى ندارند و ارتفاع گياه ممکن است تا حدود ۳۰ تا ۶۵ سانتى‌متر کاهش يابد. عرض برگ‌ها به‌طور معمول ۵ تا ۵/۱۲ سانتى‌متر ولى در بعضى موارد به ۲۵ تا ۳۰ سانتى‌متر نيز مى‌رسد.
ريشه‌هاى اين گياه نيز قوى و سفيدرنگ است.
لپه‌ها غالباً گرد و در قاعده قلبى هستند. اولين برگ‌هاى حقيقى متناوب، بزرگ، قلبى شکل و حاشيه‌هاى آن دندانه‌دار، پهن و نوک تیز ، با فیبر بالا و خوراکی است.همچنین برگ‌ها دمبرگ‌دار و به‌طور متراکم هستند. برگ‌ها و ساقهٔ اين گياه پوشيده از کرک بوده و مخملى شکل و نرم هستند.
گل‌ها زرد رنگ، به قطر دو سانتى‌متر که در بخش‌هاى بالائى ساقه، بر روى پايه‌اى کوتاه و در بغل برگ‌ها قرار دارند.
ميوهٔ اين گياه فندقهٔ مرکّب، به قطر ۵/۲ سانتى‌متر که در بالا داراى حلقه‌اى خاردار بوده و محتوى ۵ تا ۱۵ بذر است. بذرها به رنگ قهوه‌اى متمايل به خاکسترى تيره، تخم‌مرغى شکل و به اندازهٔ ۳ تا ۵/۳ ميلى‌متر هستند.
موسم گلدهى اين گياه خرداد تا مردادماه است.
اندامهای مورد استفاده:
برگ، گل، ریشه
خواص دارویی و درمانی:
- چشمی
- ضماد
- قابض
- مدر، ادرارآور
- مسهل محرک روده (نسبتا ملایم)
- مقوی معده
- نرم کننده بافت های تحریک شده (به خصوص غشاهای مخاطی)
- نرم کننده پوست
شرایط رشد:
این گیاه در محیطهای نیمه سایه یا آفتاب کامل و خاکهای سبک (شنی)، متوسط (لوم)، سنگین با هر اسیدیته ای رشد می کند. اما می زان اسیدی بودن خاک نباید خیلی قوی باشد. زهکشی خاک باید خوب و مناسب باشد. این گیاه به خشکی و شوری خاک مقاوم نیست.
سایر موارد استفاده:
روغن غیر خوراکی ، فیبر، کاغذ
نقاط رشد و پراکنش:
اين علف هرز خاص مناطق مرطوب بوده و بيشتر در مزارع سويا، ذرت و گاهى در باغ‌ها يافت مى‌شود. اين گياه معمولاً در محصولات رديفى ايجاد مزاحمت مى‌کند و يکى از علف‌هاى هرز مهم مزارع شمال ايران است.
منابع:
سایت ویکی پدیا (https://fa.wikipedia.org/)
سایت مجله ویستا (https://vista.ir/)
سایت شبکه گیاهی ایران (www.netplant.ir)
فصلنامه علمی-پژوهشی تحقيقات گياهان دارويی و معطر ايران- استان گلستان
خصوصیات گیاهشناسی:
جنس گزنه سای قرمز در ایران ۷ گونه دارد همگی کم و بیش معطرند ، اگر چه عطر آنها شدید و تند نیست. گزنه سای قرمز گیاهیست خودرو و یکساله به ارتفاع ۳۰ سانتی متر و پهنای کانوپی ۲۰ سانتی متر.
محیط مناسب برای رشد:
نیاز نوری: نیمه سایه یا آفتاب کامل
خاک مطلوب: سبک(شنی)، متوسط ( لوم) و سنگین
رطوبت: خاک مرطوب
این گیاه برای رشد بهتر به خاکی با زهشکی خوب احتیاج دارد.
خواص دارویی و درمانی:
- گیاه کامل اثرات درمانی قابض ، معرق ، مدر ، مسهل و بند آورنده خون دارد .
- جوشانده گیاه به خصوص برای کنترل انواع خون ریزی مفید است ، در حالی که له شده برگ تازه آن را می توان در استعمال خارج برای مداوای انواع زخم ها و بریدگی ها به کار برد .
نقاط رشد و پراکنش:
در جهان : تقریباً سراسر اروپا ، در ناحیه مدیترانه ای در کوه ها و بخشی از آن دیده نمی شود ، جنوب غرب آسیا ، غرب سیبری ، در ژاپن و شمال آمریکا معرفی شده .
در ایران : گیلان : جنگلهای بین سرداب و دیلمان . استان گلستان: پارک ملی گلستان.
منابع:
سایت زنجیره تأمین بهشت (https://qzparadise.ir/)
سایت شبکه گیاهی ایران (www.netplant.ir)
گزنه سفید با نامهای دیگر گزنه سا، گزنه زنبوری، گزنه کور گیاهی است چند ساله و دایمی، از خانواده نعناعیان که تا ارتفاع ۶۰ سانتیمتر رشد می کند. دارای ساقه چهار گوش، صعودی، لبه نرم- در امتداد لبه ها مودار، همچنین با موهای غددی. برگهای تخم مرغی شکل آن با حاشیه بزرگ دندانه دار به صورت مخالف (یکی در میان) که هر دو طرف موداراست در طول ساقه دیده می شود. بالپوش مانند برگ ساقه و نوک تیز است. گزنه سفید دارای خوشه هایی از گل های دو لبه سفید رنگ می باشد.گزنه سفید اغلب درخاک نیتروژنی رشد می کند.
زمان گلدهی آن از اردیبهشت تا شهریور می باشد و در تابستان گیاه گلدار جمع آوری می شود.
قسمت های مورد استفاده:
گلهای انتهایی
تاریخچه و مصارف سنتی گیاه:
گزنه سفید به دلیل این که مشابه گزنه (urtica dioica) است به این اسم نامیده می شود، ولی بدون کرکهای نیش زننده است. این گیاه به عنوان فرشته مقرب شناخته شده است که باعث خوش حالی و نشاط می گردد.
خواص مهم دارویی و مصارف گیاه :
-گزنه سفید گیاه قابض و مرهم می باشد که عمدتا به عنوان تونیک مدر، برای جلوگیری از خونریزی عادت ماهیانه و کاهش جریان اضافی عادت ماهیانه و ترشحات غیر عادی واژینال مصرف می شود.
- این گیاه بعضی اوقات برای درد عادت ماهیانه استفاده می گردد.
- به دلیل خاصیت قابض از این گیاه برای درمان اسهال استفاده می گردد.
- به صورت خارجی جهت بر طرف کردن بواسیر و واریس استفاده می شود.
- همچنین این گیاه تب بر، آرام بخش ،معرق ،خلط آور، تصفیه کننده خون ، ضد التهاب می باشد.
پراکنش جغرافیایی:
گزنه سفید بومی اروپا و مرکز و شرق آسیا است و در این مناطق گسترش یافته است.
زیستگاه: این گیاه در باغ ها، مراتع، کنار جاده ها، مزارع و زمین های بایر رشد و نمو می کند.
منبع:
سایت شاخه (https://www.shakheh.com)
سایت عافیت بازار (https://www.afiatbazar.com)
سایت آی دارو (https://idaroo.net)
نامهای دیگر:گزنه سالانه ، گزنه کوتوله ، گزنه کوچک ، گزنه سگ ، یا گزنه سوزان
گیاهیست خودرو، یکساله که به ارتفاع ۱۰-۵۰ سانتی متر رشد می کند. دارای ساقه صعودی راست، اغلب ۴ لبه، با موهای تیز می باشد. گل آذین مادگی گل جدا با گل بسیار کوچک دارد. گل آذین ماده به طول ۳، مودار و شفاف می باشد. میوه آن بیضوی شکل، مسطح، قهوه ای مایل به زرد، فندقه تخم مرغی شکل است.
گزنه سگ دوست نیتروژن است و شاخه های جوان آن به عنوان یک سبزی استفاده می شود، همچنین برای احشام (گاو) خشک شده و مورد استفاده قرار می گیرد.
این گیاه در آفتاب کامل و خاک سبک (شنی)، متوسط (لوم)، سنگین رشد می کند و در خاکهای ضعیف و رسی سنگین قادر به رشد نیست.
در خاکهای اسیدی، خنثی، قلیایی رشد می کند ولی در خاک اسیدی قوی و قلیایی قوی رشد نمی کند. خاک مرطوب را می پسندد و به خاکی با زهکشی خوب نیاز ندارد.
نوع گلهای آن یک پایه است و به وسیله باد گرده افشانی می کند.
این گیاه به خشکی و شوری خاک مقاوم نیست در برابر یخ زدگی نیز مقاومتی ندارد.
زمان گلدهی: اردیبهشت تا شهریورماه.
خواص دارویی و درمانی:
- این گیاه برای درمان بواسیر، نقرس ،خونریزی قاعدگی سنگین مفید است.
- ضد آلرژی و تب یونجه است.
- ادرار آور
- کاهش PSA پروستات
- خاصیت سم زدایی از خون را دارد و ضد باکتری است و همچنین خون را تصفیه می کند.
- افزایش تولید شیر مادر
- درمان آسم و اگزما
- ضد تشنج ، ضد سرطان
- کاهش فشار خون
- مؤثر در تسکین درد
- قابض
- پایین آورنده قند خون
- ضد شوره
- مقوی، تونیک
نقاط رشد و پراکنش:
زمین های زراعی ، سواحل دریاها.
گزنه سگ ظاهرا بومی منطقه مدیترانه است .اما این گیاه درمناطق ایران هم رشد می کند. در اروپا تولید بذر برای گسترش گزنه سگ، انجام شده است و گرده افشانی گل های کوچک آن بواسطهء باد صورت می گیرد.
در مناطق وحشی و مناطق ساحلی دریا بصورت گسترده یافت می شود.
منابع:
سایت (https://idaroo.net/)
سایت شبکه گیاهی ایران (www.netplant.ir)
Wikipedia site:fa.sayfaekle.net
گشنیزک گیاهیست یکساله از تیره چتریان.
اندام مورد استفاده:
میوه
پراکنش:
در ایران: استان گلستان: رامیان، مینودشت، پارک ملی گلستان
منابع:
فصلنامة علمي-پژوهشي تحقيقات گياهان دارويي و معطر ايران- استان گلستان
سایت ویکی پدیا
* اطلاعات بیشتری درباره این گیاه در منابع اطلاعاتی یافت نشد. در صورت داشتن اطلاعات بیشتر با شماره ۰۹۱۰۰۰۴۶۸۱۴ تماس حاصل فرمایید.
خصوصیات گیاهشناسی:
گل آهو با نامهای دیگر علف آهو و ونک، گیاهی از تیره نارنج، پایا و به ارتفاع ۰.۵ تا یک متر و حتی بیشتر است. برگ هایی مرکب از ۷ تا ۱۵ برگچه بیضوی، نوک تیز و دندانه دار دارد. گل های درشت و زیبای آن به رنگ های سفید، آبی یا ارغوانی و مجتمع به صورت خوشه است. از اختصاصات آن این است که در هر گل آن ۱۰ پرچم و ۵ گلبرگ نامساوی دیده می شود. از بین گلبرگ ها فقط یکی از آن ها در قسمت پایین گل قرار دارد به طوری که ۴ تای دیگر به سمت بالای گل مجاورت حاصل کرده اند. میوه اش مرکب از ۵ قسمت و مجموع دارای ظاهری ستاره ای شکل است.
در برگ این گیاه، مانند غالب گیاهان تیره نارنج، کیسه های ترشحی اسانس وجود دارد. از تمام قسمت های گیاه نیز بوی قوی استشمام می گردد.
قسمت های مورد استفاده:
پوست، ریشه و برگ آن است. ریشه آن نسبتاً ضخیم و دارای پوستی به رنگ سفید است.
ترکیبات شیمیایی:
بررسی های Thoms و Dambergis نشان داده است که در گیاه گل آهو موادی نظیر فراکزی نل لون (fraxinellone)، دیکتامنين (dictamnine) (الكالوئید سمی)، تری گونل لين (trigonelline)، اسانسی به مقدار بسیار کم (در گل و برگ) و کولین وجود دارد. اعضای مختلف این گیاه، به علت دارا بودن دیکتام نین که یک الكالوئيد سمی است، ایجاد مسمومیت نیز در طی دوران مختلف نموده است. آزمایش نشان داده است که این الكالوئید بر روی رحم تاثیر دارد.
دیکتامنین [دیکتامین (Dictamnine)]، به فرمول C۱۲H۹NO۲ و به وزن ملکولی ۱۹۹.۲۰ است. این ماده از ریشه گیاه مذکور توسط Thomas و بعدا توسط Asahina و همکارانش استخراج گردید. سنتز آن نیز توسط Tuppy و Bohm صورت گرفته است.
خواص درمانی و دارویی:
- ریشه تازه گیاه گل آهو دارای اثر مقوی معده، نیرو دهنده، معرق، ضد تشنج و قاعده آور است.
- در طب عوام جوشانده ریشه و دانه آن، جهت رفع اسپاسم های معده، سنگ کلیه، ضعف عمومی، کم خونی دختران جوان، قطع حالت قاعدگی در زنان جوان، ترشحات مهبلی (Leucorrhée)، هیستری، تب های نوبه، خنازير و ضعف مفرط حاصل از ابتلا به بیماری مالاریا به کار می رود.
- در بعضی نواحی آسیا مانند سیبری، از دم کرده برگ های آن به عنوان مقوی معده به منظور رفع سوء هضم ها، دل پیچه های (coliques) ناشی از نفخ و گازهای معدی، سرگیجه و غیره استفاده به عمل می آید.
- در استعمال خارج، الكلای آن به صورت مالیدن بر روی عضو در بیماری رماتیسم مورد مصرف قرار می گیرد. این الکلا از خیساندن گل و برگ گیاه در الكل تهیه می شود.
نکته:
*در مصرف آن باید همواره رعایت دقت را به عمل آورد زیرا ممکن است موجب بروز خون روی های رحمی (خون روی در فواصل قاعدگی)، و به خلاف آنچه که مردم معتقدند، باعث پیدایش ترشحات مهبلی گردد.
*بررسی های France نشان داد که از تأثیر دیکتامنین موجود در این گیاه بر روی پوست بدن، ناراحتی های جلدی، تاول و احساس سوختگی و لکه های قرمز رنگ ایجاد می گردد.
صور دارویی گل آهو
جوشانده یا دم کرده ۱۰ تا ۵۰ در هزار پوست ریشه (پوست قسمت های چوبی شده اثر درمانی ندارد) – دم کرده برگ های خشک به مقدار یک تا ۵ گرم برای هر فنجان – گرد پوست خشک ریشه به مقدار ۴ تا ۸ گرم در عسل به کار می رود.
نقاط رشد و پراکنش:
در جهان: گیاه گل آهو در فرانسه، سوئیس و آلمان و ایران می روید و به علاوه به علت زیبایی ای که دارد پیوسته پرورش می یابد.
در ایران: استانهای آذربایجان(جنگل حسن بگلو)، گلستان
منابع:
سایت آیدانا (https://aydana.com)
گل استکانی گیاهی است از خانواده Campanulaceae با زادگاه اولیه اروپا (جزایر قناری – شمال ایتالیا) که در قرن هجدهم میلادی در سایر نقاط جهان پراکنده و کشت و کار آن معمول شد. گیاهی است یک ساله و برخی از انواع آن دو ساله و دائمی هستند. ریشه های برخی از انواع آن حجیم و مملو از شیره نباتی خوراکی است. گلهای آن در رنگهای صورتی مایل به بنفش – آبی آسمانی و زرد و سفید پدیدار می شوند. در حدود ۲۵۰ نوع از این گیاه تاکنون شناخته شده است. نوعی از آن که ریشه های خوراکی دارد نام Campanula rapunculus را بر خود دارد.
خصوصیات گیاهشناسی گل استکانی خوراکی:
Campanula Rapunculus گیاهی است علفی و زیبا، دو ساله، از تیره گل استکانی که برگ های باریک و دراز و گل های متعدد بنفش رنگ و واقع در طول محور ساقه تا ناحيه راس آن دارد و به ارتفاع ۹۰ سانتی متر و پهنای کانوپی ۳۰ سانتی متر رشد می کند. ریشه اش متورم و دارای ذخایر اینولین است. نوع گل های آن نر و ماده است و به وسیله زنبور ها، مگس ها، سوسک ها، بال پولکداران و خودگشنی گرده افشانی می کند.برگ های تازه و ریشه متورم Campanula Rapunculus در سالاد مصرف می شود و به همین علت کم و بیش پرورش می یابد. یک گونه فرعی از آن به نام .subsp. Lambertiana (DC.) Rech.f که فاقد اثرات درمانی است، در نواحی شمال ایران مانند گیلان، مازندران، گرگان، آذربایجان. ارتفاعات ۱۵۰۰ متری. آستارا، بین نوده و شاهرود سابق در ارتفاعات ۱۰۰۰ تا ۱۲۰۰ متری می روید. گیاه زیر از نظر مصارف معدود درمانی و دارا بودن ظاهر زیبا غالبا مورد پرورش قرار می گیرد.
اندام مورد استفاده گونه خوراکی:
برگ و ریشه
خواص دارویی و درمانی:
- در گذشته از آن، به عنوان نرم کننده استفاده به عمل می آمده است.
نیازهای اکولوژیکی گونه خوراکی:
این گیاه در محیطی با آفتاب کامل یا نیمه سایه رشد می کند.
خاک مطلوب آن متوسط (لومی) و سبک(شنی) است و در خاکهای ضعیف یا رسی سنگین قادر به رشد نیست و خاک اسیدی قوی یا قلیایی قوی را نمی پسندد. اسیدیته خاک خنثی و قلیایی باید باشد.
در خاک مرطوب رشد می کند و به خاکی با زهکشی خوب نیاز دارد. از اردیبهشت تا مهر ماه باید مرتبا آبیاری شود.
این گیاه به خشکی و شوری خاک مقاوم نیست.
منابع:
سایت شبکه گیاهی ایران (www.netplant.ir)
سایت https://missgarden.ir/
سایت آیدانا (https://aydana.com/)
خصوصیات گیاهشناسی:
گل انگشتانه ای یک گیاه گلدار دو یا سه ساله از تیره گل میمون و بومی بسیاری از کشورهای اروپایی به خصوص در غرب، جنوب و مرکز این قاره است. دارای برگ های شیار دار مرتب و ساده به رنگ خاکستری مایل به سفید است که با پرز های زهاری و غده ای پوشانده شده است. غالباً در سال اول برگهای کرکدار طوقه ای داشته و در سال دوم از وسط آنها ساقه ای گلدار که به شکل خوشه ی آویخته و حاوی گلهایی زنگوله ای می باشد.
گل ها به صورت خوشه مخروطی شکل در انتهای هر ساقه قرار دارند. گلبرگهای هر گل به شکل زنگوله درآمده اند و گاهی به صورت دو لب مشخص می شوند که به طور معمول لب پایینی طویل تر از لب بالایی است. گل ها که در طرفین ساقه قرار داشته، معلق و به سمت پایین آویزان هستند. رنگ گل ممکن است ارغوانی، سفید، زرد، صورتی و قرمز باشد که با خال هایی در دهانه گل به رنگ های دیگر و به طور معمول ارغوانی منقوش شده که به تشخیص آن کمک می کند. ارتفاع بوته بین ۹۰ تا ۱۸۰ سانتی متر است میوه گل انگشتانه از نوع کپسول است.
برای گلدهی نیاز به دریافت سرما دارد و اگر در آبان بوته ها به محل اصلی منتقل شود در بهار گل می دهد و گلدهی آن تا شهریور ادامه دارد.
قسمت مورد استفاده گل انگشتانه (دیژیتال)، برگ های آن است.
خواص دارویی و درمانی:
- درمان نارسایی قلبی
- درمان Hypertrophie: این بیماری که در طب سنتی به پرسازی نیز مشهور بوده است ، سبب می شود تا بزرگ شدن بافت ها و اندام به دلیل حجیم شدن یاخته های آن بافت ، صورت بگیرد. معمولا در این حالت یاخته های بافت آب و خوراک بیشتری جذب می کنند . استفاده از برگ های گل انگشتانه یکی از راه هایی است که می تواند بر این بیماری فائق بیاید.
- ادرار آور: این برگ ها دارای مقادیر زیادی دیجیتال هستند . دیجیتال موجود در این برگ ها خواص بسیاری دارد . یکی از مهم ترین خواص دیجیتال ، اداری آوری آن می باشد. برای کسانی که مشکل در تولید ادرار دارند ، استفاده از برگ های گل انگشتانه توصیه می شود . البته باید دقت کنید که حتما باید این مصرف زیر نظر پزشک متخصص صورت بگیرید . این گل به شدت سمی نیز می باشد و اگر محتاط نباشید ، منجر به بروز مشکلات خطرناکی می شود.
*عوارض گل انگشتانه
این گل در دسته گیاهان سمی قرار می گیرد. یعنی تنها یک رده پایین تر از گیاهان خیلی سمی. اگر از قسمت های اشتباه این گل استفاده کنیم، عوارض فراوانی را تجربه خواهیم کرد که از جمله مهم ترین آنها می توان به تهوع ، استفراغ ، دل پیچه ، اسهال ، گلو درد ، خارش های موضعی ، سرگیجه ، سر درد و در بعضی موارد مشکلات قلبی اشاره کرد . به همین دلیل است که استفاده از این گیاه تنها باید با مشورت پزشک و همچنین دقیقا به همان میزانی که توصیه شده است استفاده کنیم.
نقاط رشد و پراکنش:
به حالت خودرو در جنگل ها و اراضی سیلیسی غالب نقاط اروپا مخصوصا نواحی غربی و مرکزی آن مانند فرانسه، پرتقال و هم چنین در سوئد و آلمان می روید.
گونه موجود در ایران .Digitalis nervosa Steud. & Hochst است که در منطقه وسیعی از نواحی شمالی، غربی و مرکزی ایران می روید. بررسی های علمی هنوز بر روی این گیاه به عمل نیامده است.
منابع:
سایت www.sfim.ir
سایت آیدانا (https://aydana.com)
خصوصیات گیاهشناسی:
این گیاه دارای گل های کوچک و سفید رنگ به طول ۳ سانتی متر بوده که به صورت منفرد و واژگون روی ساقه هایی به ارتفاع ۱۵ تا ۲۰ سانتی متر قرار دارند. گل ها از گلبرگ نمای داخلی کوتاه سفید با کناره های سبز رنگ که به وسیله سه گلبرگ نمای سفید بلندتر احاطه گردیده اند، تشکیل شده است. این گل ها معطر هستند. برگ های این گیاه باریک، کشیده و آبدار و به رنگ سبز متمایل به آبی به عرض ۲ سانتی متر و طول ۲۰ سانتی متر می باشد. محبوبیت این گیاه بخاطر گل سفید زیبایی است که در زمستان به گیاه جلوه خاصی می بخشند. به سرما مقاوم بوده، گل ها در زمستان ظاهر می شوند یا در اواخر زمستان تا اوایل بهار. خاک غنی و مرطوب را می پسندد و مکان های سایه آفتاب زیر درختان برگ ریز برای رشد این گیاه مناسب می باشد و کشت این گیاه در چمن منظره دلپذیری به آن می بخشد. این گیاه سایه دوست بوده و در سایه و نیم سایه رشد بهتری دارد.
گل برفی خزری از تیره آماریلیس می باشد. صفت اختصاصی تیره آماریلیس، وجود گروه اختصاصی از آلکالوئیدهاست که از جنس های مختلف این تیره جداسازی شده است.
ترکیبات شیمیایی:
در این گیاه طبق پژوهش های انجام گرفته آلکالوئید همولیکورین یافت شده است.
این گیاه حاوی ماده ای فعال به نام گالانتامین بوده که برای درمان آلزایمر مفید است.
خواص دارویی و درمانی:
این گیاه به دلیل داشتن خواص دارویی، بسیار مورد توجه پژوهشگران قرار گرفته است و در صنایع داروسازی می تواند مورد استفاده قرار گیرد.
سردرد
التهاب عصب
قی آور
مشکلات عصبی
افزایش هوش
بهبود کیفیت خواب
افزایش حافظه
*زنان باردار نباید از این گیاه دارویی استفاده کنند، زیرا خطرناک بوده و باعث سقط جنین خواهد شد.
نقاط رشد و پراکنش:
در شمال شرق آناتولی، تالش، قفقاز و استان های شمالی ایران یعنی گیلان، مازندران و گلستان می روید.
منابع:
سایت نارگیل (https://nargil.ir/)
سایت عطارین (www.attarin.com