این مطالعه با هدف بررسی اثرات فراکسیون های عصاره کلرفرمی ریشه گیاه کمای بیابانی طراحی و اجرا شده است. منبع: http://journal.skums.ac.ir/

مناطق خشک و بیابانی حدود ۷۰ درصد مساحت کشور را تشکیل می دهند. از جمله گونه های گیاهی که در این محیط جغرافیایی می روید، کمای بیابانی Ferula foetida است. در ایران، گیاه در استانهای خراسان، سمنان و سیستان و بلوچستان رویش دارد. این گیاه علاوه بر تثبیت کننده کربن و مواد اکسیژن، محافظ خاک، تولی کننده علوفه دامی، حاوی ترکیبات اولیه دارویی و صنعتی بوده و سبزی خوراکی انسانی نیز محسوب می گردد. یادداشت برداری میدانی در سه منطقه از شهرستانهای نیشابور، سبزوار و کاشمر در استان خراسان رضوی انجام شده است. در هر منطقه سه ترانسکت و بر روی هر ترنسکت، ۲۰ نقطه به صورت تصادفی انتخاب گردید. روش نمونه گیری، روش فاصله ای نقطه یک چهارم (Point Center Quarter Method) بود. منبع: https://civilica.com/doc/۲۴۶۹۵۸/

هدف مطالعه حاضر شناسايي تركيبات آلي گياه .DC leptolepis Onopordon و بررسي خواص ضدسرطاني و آنتي اكسيداني عصاره گياه بر روي سلولهاي سرطاني روده CaCO۲ بود. منبع: سایت پایگاه مرکز اطلاعات علمی جهاد دانشگاهی (www.sid.ir)

چکیده: زمینه وهدف:گیاه آویشن باریک با نام علمی ziziphora clinopodiodes.lamمتعلق به تیره نعناع است.مطالعات اخیر خواص درمانی متعددی را برای این گیاه نشان داده است.در طب سنتی ایران از این گیاه به عنوان ضد تب،ضد التهاب،آرام بخش،ناراحتی های گوارشی ،سرفه وچاشنی استفاده شده است.پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر ضد دردی وضد التهابی گیاه مذبور صورت گرفته است. روش بررسی:در این مطالعه از موش سوری نر نژادnmriباوزن ۲۵-۲۰ گرم استفاده شد.برای تعیین اثرات ضد درد وضد التهاب به ترتیب از تست فرمالین وتست ا لتهابی گزیلن استفاده شد.در هر دو این تست ها حیوانات به ۵گروه (که هر گروه شامل ۸موش بودند )تقسیم شدند:گروه شاهد،گروه کنترل مثبت وگروههای تجربی که عصاره آبی وعصاره هگزانی رابا دوزهای mg/kg۲۵۰،۵۰۰،۱۰۰۰دریافت کردند.همچنین گروه کنترل مثبت در تست التهاب دگزامتازون را با دوز mg/kg۱۵ودر تست فر مالین،مورفین را با دوز mg/kg۱۰دریافت کرد. یافته ها:نتایج نشان داد که عصاره آبی وعصاره هگزانی برگ گیاه آویشن باریک سبب کاهش معنی دار، التهاب ودرد در هر دو فاز حاد ومزمن شد. برای مشاهده اصل مقاله به سایت زیر مراجعه نمایید: www.virascience.com

جنس فرفیون (Euphorbia)دومین جنس بزرگ بعد از جنس گون (Astragalus) و بزرگترین جنس در تیره فرفیون، با بیش از ۲۲۰۰ گونه بوده و در سرتاسر جهان به استثنای مناطق قطبی پراکنش دارد. زیرجنس Chamaesyce گروهی درون Euphorbia است که تا به امروز یک تاریخ تاکسونومیک پیچیده داشته است. ابتدا به عنوان جنس Anisophyllum، سپس به عنوان زیرجنس Chamaesyce شناخته شد. اما در عین حال برخی نویسندگان این گروه را همچنان به عنوان بخش Anisophyllum در نظر می گرفتند. همچنین برخی از محققین Chamaesyce را به عنوان یک جنس مجزا در نظر گرفته اند. این زیرجنس در ایران دارای ۸ گونه می باشد که این گونه ها در این پژوهش از دیدگاه های ریخت شناسی، ریزریخت شناسی، تشریحی، کروموزومی و گرده شناسی مورد ارزیابی قرار گرفتند. در آنالیزهای آماری و مشاهدات صفات ریخت شناسی و ریزریخت شناسی، صفاتی با پلی مورفیسم پایین برای استفاده در کلید شناسایی از سایر صفات جدا شدند. مطالعات تشریحی شامل برش عرضی برگ و بررسی اپیدرم های پشتی و شکمی بود. صفت آناتومیکی متمایزکننده گونه های زیرجنس Chamaesyce از سایر گونه های جنس فرفیون وجود غلاف آوندی کرانز حول سیستم آوندی می باشد. براساس نوع دیواره سلول های اپیدرم پشتی، گونه های این زیرجنس به سه دسته تقسیم می شوند: دیواره زیگزاگی، دیواره موجی و دیواره نوع حدواسط (موجی- زیگزاگی). مطالعات کروموزومی در ۶ گونه به نتیجه رسیده و عدد کروموزومی ۱ گونه، ۲n=۳۲ در E. indica برای اولین بار در جهان و عدد کروموزومی ۴ گونه دیگر برای اولین بار در ایران گزارش شدند. تقارن کاریوتایپ با استفاده از فاکتورهایی نظیر TF%، S% و D.R.L و نیز جدول دو طرفه استبینز تعیین شد و مطابق یافته ها گونه های مطالعه شده در گروه های ۱A و ۱B قرار گرفتند. در مطالعات گرده شناسی براساس نسبت P/E سه نوع دانه گر ه شناسایی شد: oblate spheroidal، prolate spheroidal و subprolate. بررسی های SEM از سطح اگزین کمابیش در تمامی گونه ها تنها تزیینات ریزمشبک را نشان داد. برای دانلود متن اصلی و کامل به سایتهای زیر مراجعه نمایید: کتابخانه مرکزی دانشگاه الزهرا (http://library.alzahra.ac.ir/) www.virascience.com