سامانه اطلاعات جامع فعالیت‌های اقتصادی


آشنایی با فعالیت‌ اقتصادی

طراحی و تولید بازی‌های ویدیویی نقش‌آفرینی

  (Role-Playing Games )





شرح


بازی سازی یک کار تیمی است. در یک گروه بازی سازی افراد با تخصص‌های مختلف شامل: برنامه نویس، طراح بازی، گرافیست، صداگذار، تهیه کننده، آزمایش کننده، نویسنده و ... کار می‌کنند.
برای ساخته شدن یک بازی مراحلی مانند ایده پردازی اولیه، طراحی شخصیت‌ها، ایجاد حرکت، دنیای بازی، کدگذاری، آزمایش ،بازاریابی و سپس عرضه سپری می‌شود.
ماه‌ها برنامه‌ريزي و آماده‌سازي، نوشتن داستن بازي، شخصيت پردازي، استفاده از فناوري‌هاي پيشرفته و قدرت بالاي كامپيوتري از جمله عوامل مهم براي ساخت يك بازي است.

در ایران بیشتر استدیو های بازی ساز بر روی بازی های موبایلی فعالیت میکنند و بازی های دیگر پلتفرم ها pc , کنسول‌ها, تبلت و وب بسیار کم تولید میگردند. به همین منظور در این سامانه فعلا فقط بر اساس سبک های بازی ها، فعالیت های اقتصادی را شرح میدهیم به امید روزی که برای هر یک از این پلتفرم ها شرکت ها و استدیو های سازنده ایرانی چندین سبک بازی عرضه کنند.

در طراحی و تولید سبک نقش آفرینی، بازیکن‌ها باید با هدایت شخصیت اصلی تلاش کنند تا ماموریت‌های مختلفی را انجام دهند و خط داستانی اصلی را به پایان برسانند. در این بین، علاوه بر مبارزه‌ی تاکتیک‌محور با دشمنان مختلف، باید در دنیای بازی به گشت و گذار بپردازند و معماهای مختلف آن را حل کنند. یکی از مشخصه‌های اصلی ژانر نقش‌آفرینی رشد و ارتقای قدرت‌ها و مهارت‌های شخصیت اصلی توسط بازیکن است؛ در واقع این خودِ بازیکن است که قهرمان بازی را می‌سازد و ویژگی‌های مختلف او را تعیین می‌کند. بازی‌های سبک نقش‌آفرینی وابستگی زیادی به قصه‌پردازی قوی و پیچیده دارند. داستان این بازی‌ها در قالب ماموریت‌هایی که به آنها کوئست (Quest) یا اکتشاف گفته می‌شود روایت می‌گردد. قهرمانان بازی‌های نقش‌آفرینی دارای توانایی‌های مختلفی هستند که با پیشروی در مراحل و ارتقای سطح قهرمان، این توانایی‌ها افزایش پیدا می‌کنند. ارتقای سطح در بازی‌های نقش‌آفرینی زمانی اتفاق می‌افتد که بازیکن‌ها به میزان مشخصی امتیاز کسب کنند.

زیرسبک‌های ژانر نقش‌آفرینی:
۱.نقش‌آفرینی اکشن
در بازی‌های نقش‌آفرینیِ اکشن (Action RPG) بازیکن‌ها هدایت یک قهرمان را به عهده می‌گیرند و باید در نبردهایی که به شکل هم‌زمان دنبال می‌شوند شرکت کنند.
Diablo یکی از معروف‌ترین نقش‌آفرینی‌های اکشن است.

۲.نقش‌آفرینی تاکتیکی
نقش‌آفرینیِ تاکتیکی (Tactical RPG) سبکی است که در آن المان‌های گیم‌پلی دو ژانر نقش‌آفرینی و استراتژی با هم ترکیب شده‌اند.
بازی‌های این سبک معمولا سخت و وقت‌گیر هستند، به همین دلیل بیشتر مخاطبان آن را بازیکن‌های حرفه‌ای تشکیل می‌دهند. به طور کلی سبک نقش‌آفرینی تاکتیکی در ژاپن بیش از غرب طرفدار دارد .
گفته می‌شود که امروزه ساخت بازی‌های نقش‌آفرینی تاکتیکی بسیار سخت است، چرا که استقبال از آنها به ندرت صورت می‌گیرد. گویا بازیکن‌ها به گیم‌پلی اکشن و مبارزات هم‌زمان علاقه‌ی بیشتری دارند.

۳.نقش‌آفرینی آنلاین چندنفره‌ی کلان
سیاهچال چندکاربره (Multi-User Dungeon یا MUD) یکی از انواع نقش‌آفرینی‌های قدیمی است که نمونه‌های اولیه‌ی آن دارای گیم‌پلی چندنفره و متن‌محور بودند. از اواسط دهه‌ی ۱۹۹۰ انواع گرافیکی این بازی‌ها منتشر شدند و به تدریج سبک جدیدی به اسم نقش‌آفرینیِ آنلاینِ چندنفره‌ی کلان (MMORPG با ممورپج) را به وجود آوردند.
بازی‌های این سبک بیش از آن که روی جنبه‌ی نقش‌آفرینی تکیه کنند، به ویژگی‌های آنلاین و جمع کردن صدها و هزاران بازیکن در یک بازی اهمیت می‌دهند؛ یعنی بازیکن‌ها بیشتر زمان بازی را به تشکیل گروه‌ها و محافظت از آنها می‌پردازند. یکی از ایراداتی که معمولا به بازی‌های ممورپج گرفته می‌شود، از بین رفتن حس و حال حماسی در این بازی‌ها است. در نقش‌آفرینی‌های تک‌نفره بازیکن می‌تواند به تنهایی قهرمان باشد، اژدها را نابود کند، شاهزاده خانم را نجات دهد و یا شمشیر جادویی را تصاحب نماید، اما در سبک ممورپج هزاران بازیکن در یک بازی حضور دارند و طبیعی است که همه‌ی آنها نمی‌توانند قهرمان داستان باشند. بازی‌های این سبک در کشورهای شرقی آسیا مثل کره و چین از محبوبیت زیادی برخوردارند.

سایر زیرسبک‌ها
نقش‌آفرینیِ سندباکس (Sandbox RPG) یکی دیگر از زیرسبک‌های ژانر نقش‌آفرینی است که در آن بازیکن‌ها می‌توانند آزادانه در یک دنیای بزرگ به گشت‌وگذار بپردازند و کارهای مختلفی انجام دهند. نقش‌آفرینی‌های سندباکس بیشتر غربی هستند و نمونه‌های ژاپنی آنها بسیار کمیاب است. بازی‌های این سبک دارای محیط‌های وسیعی هستند و تعداد شخصیت‌های غیرقابل بازی زیادی در آنها وجود دارد. این بازی‌ها به دلیل وجود ماموریت‌ها و محتواهای جانبی، گیم‌پلی طولانی‌تری نسبت به سایر نقش‌آفرینی‌ها دارند.
با کمی دقت می‌توانیم ردپای ژانر نقش‌آفرینی را در بسیاری از بازی‌هایی که در سایر سبک‌ها منتشر می‌شوند مشاهده کنیم. برای مثال بازی Warhammer ۴۰,۰۰۰: Dawn of War II علاوه بر این که یک استراتژی هم‌زمان است، نقش‌آفرینی تاکتیکی نیز به حساب می‌آید؛ همچنین بازی Puzzle Quest که در واقع دارای سبک پازلی است ریشه‌های نقش‌آفرینی هم دارد. البته چنین بازی‌هایی به خاطر ارائه‌ی ناقص نقش‌آفرینی و حذف سیستم مکالمه یا ارتقای شخصیت، از سوی بعضی‌ها مورد انتقاد قرار می‌گیرند، اما بعضی دیگر نیز آنها را به دلیل نوآوری و تلاش برای ایجاد یک تجربه‌ی متفاوت تحسین می‌کنند.

تصاویر