شرح
امروزه فن‌آوری‌های مورد استفاده در تولید محصولات فولادی در مراحل بعد از به دست آوردن فولاد مذاب یعنی ریخته‌گری و نورد، کم و بیش یکسان است. اما برای به دست آوردن فولاد مذاب یا خام، از فن‌آوری‌های مختلفی از جمله روش¬های کوره بلند (BF)، کوره قوس الکتریکی (EAF) و کوره القایی (IMF) می‌توان استفاده کرد .با وجود آنکه بیش‌تر تولید فولاد خام در جهان به وسیله روش کوره بلند تولید می‌شود، اما به دلایل متعددی استفاده از روش کوره‌های الکتریکی مخصوصاً در ایران، توجیه‌پذیرتر می¬باشد.
در این فعالیت از روش کوره بلند (BF) برای تولید تختال فولادی استفاده می¬شود؛ در این روش که شیوه سنتی تولید است، از احیاء غیرمستقیم آهن استفاده می¬شود. بدین صورت که ابتدا سنگ‌آهن پس از فرآوری و آگلومره شدن (فرایند پیش پخت و کلوخه‌سازی سنگ آهن قبل از شارژ به کوره بلند در کارخانه‌های فولادسازی) به همراه آهک و کک وارد کوره بلند شده و آهن خام یا چدن مذاب (Pig Iron) به دست می‌آید. در مرحله بعد، آهن خام در یک کانورتر به فولاد مذاب تبدیل شده و پس از حذف کربن و ناخالصی‌های دیگر آن به کمک اکسیژن، فولاد خام (Crude Steel) تولید می‌گردد. فولاد مذاب پس از تخلیه سرباره، توسط پاتیل¬های حمل مذاب به واحد ریخته-گری مداوم ارسال می¬گردد. در واحد ريخته¬گري مداوم، مذاب به داخل قالب ریخته شده و در طول مسیر غلطکی با پاشش آب خنک و به شمش منجمد تبدیل می¬گردد. در نهایت تختال فولادی تولید شده به طول¬های مورد نظر برش داده می¬شوند.
تصاویر
